(leestijd: 2 minuten)
Je gaat een mediation-traject in. En eigenlijk vind je dat helemaal niet leuk. Want is het niet een brevet van onvermogen dat je het zelf niet gewoon oplost? Dat je het zelf niet voor elkaar krijgt om dat wat er tussen jullie in staat rustig uit te praten?
Misschien ook zie jij geen problemen en is er niets aan de hand, terwijl ‘de ander’ aangeeft dat er dingen scheef zitten. Maar waarom wordt dat dan zo opgeblazen, dat er nu mediation nodig zou zijn? Goede vraag.
Maar misschien ook weet je diep van binnen best dat het niet lekker loopt. En dat er iets moet veranderen. Maar wat dan precies? En hoe?
Even kort, wat doet een mediator ook alweer precies?
Een mediator is iemand die het gesprek tussen jullie gaat leiden. Hij heeft nooit een mening en hij stuurt nooit richting oplossingen. Een mediator zal dus ook nooit adviezen geven.
Hij is objectief en kiest dus nooit partij: hij is er voor ‘die ander’ maar zet zich net zo hard in voor jou, voor wat jij zegt. In een eerlijke, open, veilige setting (vertrouwelijkheid voorop!) zorgt de mediator ervoor dat alles wat je zegt serieus wordt genomen en de aandacht krijgt die het verdient.
Een mediator is iemand die goed luistert en door vragen te stellen jullie in gesprek brengt en houdt, waarbij hij ervoor zorgt dat jullie ook echt naar elkaar luisteren.
Want zeg eens eerlijk, wanneer hebben jullie voor het laatst echt naar elkaar geluisterd? Hoe lang zijn het al alleen maar wat losse opmerkingen en korte reacties over en weer geweest, waarbij jullie je al snel hebben ingegraven in je eigen gelijk en alleen nog maar je eigen visie verklaren en verdedigen?
Een goede mediator trekt jullie direct weg bij die manier van communiceren. Er komt dan eindelijk eens een echt gesprek tot stand. Een gesprek waarbij jullie naar elkaar luisteren en dat daardoor als vanzelf ergens toe leidt.
De klik met je mediator
Dit alles begint bij de klik met je mediator. Want de mediator zit aan het hoofd van de tafel en leidt jullie gesprek. Als hij dat niet doet op een voor jou prettige manier, dan kun je beter meteen stoppen.
Zo ben ik zelf wars van lang gezemel, langdradigheid, uitleg van dingen die ik allang begrijp, gezweef en ‘de softe benadering’. Vul zelf maar in wat ik daarmee precies bedoel. Als ik een mediator nodig zou hebben, dan wil ik dat hij een zakelijke aanpak heeft, recht-door-zee. Natuurlijk blijft daarbij van belang dat er ruimte is voor gevoelens en voor beschrijvingen van subjectieve inzichten. Maar het één sluit het ander niet uit. To the point en stappen maken in plaats van blijven hangen in herhalingen en zelfs gejammer, lijkt zo voor de hand liggend, maar het risico dat je een mediator treft die niet assertief genoeg is het gesprek weg te houden bij dit soort valkuilen is groter dan je denkt.
Zorg dat je een mediator treft wiens visie op dit soort zaken aansluit bij jouw manier van communiceren. Zorg dat het klikt.
Als ik – als mediator – een nieuwe mediaton start, bespreek ik als eerste altijd die klik. Ik vertel kort wat over mezelf en over verschillende stijlen van gespreksbegeleiding. En ook over openheid en eerlijkheid. En zeker ook over vertrouwelijkheid: alles dat wordt besproken blijft binnenskamers. Het ijs is dan snel gebroken. Mensen gaan dan gemakkelijk (laagdrempelig) praten en voelen zich gehoord en begrepen. En met die prettige start is de eerste winst geboekt.
Ik zeg wel eens: ‘Je moet geen genoegen nemen met gewoon tevreden zijn met je mediator, je moet ronduit enthousiast zijn over hoe hij de sfeer zet en het gesprek richting geeft. Want dan pas zitten jullie echt op je plek. Je gevoel daarbij en die klik hebben, dat is zo belangrijk!’. En ik beloof je: als je zo’n goede hebt gevonden, dan zullen de gesprekken veel soepeler lopen en sneller resultaten hebben dan je ooit had durven verwachten. Echt!